ทันทีหลายๆ คนอาจกำลังคิดอยากตั้งต้นกิจการของตนเอง และมานะพยายามแลหาว่าจะทำธุรกิจอะไรดี ทางเลือกเฟ้นอีกทางหนึ่งที่หลายคนอาจมองข้ามไปก็คือการทำธุรกิจแบบแฟรนไชส์ภาษาอังกฤษ(Franchise) เหรอการรับสิทธิ์นั่นเอง
ธุรกิจการค้าแฟรนไชส์ คือ แนวทางหนึ่งในการแผ่ขยายตลาดพร้อมกับทางการจัดจ่ายของธุรกิจการค้า โดยผ่านผู้ประกอบการค้าอิสระที่เรียกว่า แฟรนไชส์ซี ส่วนทางบริษัทให้สิทธิสัญญาณการค้า ซึ่งถ้ายังไม่ได้เป็นเจ้าของสิทธิถือว่าไม่ถูกต้อง ต้องไปจดระเบียนตรา เพราะถ้าไม่มีตราจะไม่สามารถขายแฟรนไชส์ได้ รวมทั้งมีความเจนจัดหรือ Know How อาจจะเป็นแผนการในการทำงานที่จะถ่ายทอด ให้แฟรนไชส์ซีในระบอบของการทำหน้าที่ทั้งหมด เช่น ระบบการผลิต ระเบียบการแลกเปลี่ยน ระเบียบการบริหารการตลาด เพื่อที่จะให้รูปแบบแนวเคลื่อนที่การทำงานในทุกๆสาขาให้อยู่ในหลักเกณฑ์เดียวกัน
แฟรนไซส์ภาษาอังกฤษไม่ใช่เรื่องใหม่สำหรับสังคมไทย เพราะไม่ว่าจะไปที่ไหน เราก็จะเห็นภัตตาคารตลอดไปจนถึงรถเข็นขายข้าวปลาอาหารของแบรนด์ต่างๆ เรียงรายเป็นทิวแถว จำนวนของร้านแฟรนไชส์เหล่านั้นก็มีพอๆ กับร้านค้าสะดวกซื้อที่มีแทบทุกช่วงตึก แต่ความเด่นของแฟรนไชส์ก็วัดได้จากส่วนแบ่งที่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ นั่นเอง ซึ่งการเพิ่มของแฟรนไชส์แสดงให้เห็นถึงการเจริญงอกงามด้วยกันหยั่งรากลึกในกลุ่มการทำงานไทย ซึ่งไม่แพ้การขายตรงหรือธุรกิจการค้าใหม่อย่างขายสินค้าออนไลน์เลย ข้อดีของแฟรนไชส์ที่ทำให้ผู้ประกอบการหน้าใหม่ๆ หลายรายเลือกคัดจะหันมาจับงานแฟรนไชส์
เราสามารถทำงานแฟรนไชส์ได้ ขอแค่มีความเป็นผู้นำ มีสมรรถนะด้านการต้านทาน สนใจการตลาด หรือมีทักษะด้านการงานอื่นๆ เราก็สามารถทำกิจการแฟรนไชส์ได้แล้ว เพราะอย่างที่เคยบอกไปว่าเจ้าของสิทธิ์แฟรนไชส์ได้ทดชิมผิดลองถูกมาเป็นเวลานาน เขาเนรมิตสูตรสำเร็จลุล่วงในการทำธุรกิจนั้นๆ ได้แล้วด้วยกันพร้อมกระจายเสียงให้แก่ผู้ซื้อสิทธิ์ ทำให้เราสามารถศึกษาเล่าเรียนได้อย่างปุบปับแม้ไม่เคยจับงานด้านนี้มาก่อนเลยก็ตาม